Naar huis.
Het is IJmuiden geworden. We gingen met harde wind weg om 3 uur s'middags. Eigenlijk ging het wel goed, het zeilen en we hadden stroom mee. We hadden het gevoel dat we best snel gingen. Het was wel
opletten geblazen, erg veel scheepvaart en s'nachts is dat lastig inschatten. Op ons navigatiescherrm werden we soms overvaren door een groot schip en dan dacht ik 'help' waar ben je? Bleek ie nog
een eind bij ons weg te zijn. Eigenlijk was het de bedoeling om nog wat te slapen, maar door de drukte op zee is het er niet van gekomen. En het weer was ook onrustig, wind en golven en dan ben je
blij dat je met z'n beiden de boel kunt overzien. En hoe fijn is het dan niet dat het weer licht wordt, alles is veel beter te zien, afstanden van schepen zijn beter in te schatten. En we dachten
dat we al heel ver waren. Om 7 uur bij het 3 zeeen punt Engeland- Belgie- Nederland, bleek dat we nog maar op de helft waren! Erg ontmoedigend, ben even een uur gaan liggen. Dan gaat het ook wel
weer, alleen jammer dat de wind wegviel, dus maar weer op de motor en helaas stroom tegen. We wilden Scheveningen aandoen, maar jullie raden het wel: niet goed bezeilbaar, dan maar IJmuiden. We
hoopten het voor donker te bereiken , we zijn nog nooit een haven in donker binnen gevaren. Nou alles moet een eerste keer zijn en dit dus ook. Op dat moment harde wind en golven en je ziet dan
overal lichten; groen, rood, wit, waar zijn nu de rood en groene lichten van de ingang?? Je roept de havendienst op en die zegt dat je binnen kunt komen, wel 2 uitvarende grote schepen. Wij, zo
gefocust op de ingang, zien die grote schepen niet en schrikken ons een hoedje als we opzij kijken en 20 meter naast ons zo'n grote jongen zien. Wat waren we blij dat we hier al eerder geweest
waren, je weet een beetje hoe het is, maar in het donker is het gewoon erg lastig. Je vaart op rood, groen, maar er zijn zoveel lichten s'nachts. Maar gelukkig om 22 uur konden we aanleggen en er
was nog een koud biertje in de koelbox om mee te toasten. We hebben het gered, we zijn weer in Nederland. 2 dagen om bij te komen en verder naar Amsterdam. Voor ons blijft dit een geweldige stad,
veel gefietst, Ellen en Michael weer gezien, de haven is gezellig, willen we wel weer verder? Toch maar doen, via Edam naar Schokkerhaven en naar Zwartsluis. Het is wel raar, maar de afgelopen 3
dagen hebben we super kunnen zeilen, beter als de laatste tijden in Frankrijk.
Weer thuis, dubbel gevoel, aan een kant wel weer fijn, maar aan de andere kant wil ik ook wel weer terug. Ruim 4 maanden weggeweesten dan die vrijheid en maar kijken waar je terecht komt.
Nou ja, de draad hier maar weer oppakken en wie weet volgend jaar!!
Engeland
Toch nog weer in Frankrijk beland, Cherbourg, omdat dat een kortere oversteek naar Engeland is. Hier nog even inkopen gedaan en de volgende dag richting Engeland. Waar wij heen wilden was
natuurlijk niet te bezeilen, s'Nachts weinig wind en veel deining. We zijn in Brighton beland, een heel mooi stadje en een leuke haven. In 3 dagen bijna 300 mijl afgelegd, wat voor ons doen erg
veel is! Nico en zijn vriendin Jolien zouden dit weekend komen dus we wilden verder naar Eastbourne, dat was wat dichter bij hun aankomstplek. Een heel gezellig weekend gehad, lekker samen gegeten
en spelletjes gedaan en we zijn naar Beachy Head geweest. Dit zijn krijtrotsen van 160 meter hoog, je kijkt hier recht naar beneden in een gigantische diepte. Het schijnt dat hier heel veel
zelfmoorden plaatsvinden. Je moet er toch niet aan denken! De griebels liepen mij over de grabbels, brrr! We waren hier met erg harde wind, vlgs mij wel windkracht 8, je kon echt "hangen" tegen de
wind in. Soms moest je gewoon even zitten/liggen omdat je er niet meer tegenin kwam. Het is hier in Engeland allemaal wat kneuterig; gezellige kroegjes, eettentjes en de mensen zijn ook
alleraardigst. Zaterdags zijn wij verder gevaren naar Dover, wat een drukke haven om binnen te varen, ferry's af en aan! Echt wel spannend. Nog gezellig wat gegeten en gedronken met Nico en Jolien,
waarna zij weer richting Nederland vertrokken met de autotrein.
De volgende dag gingen wij verder naar Ramsgate en de uitvaart was wel net zo heftig! Tjonge jonge, wat een ferry's gaan er naar Dover, het is een komen en gaan. Het was een kort tripje van 15 mijl
en stroom mee, dit ging als een speer, ondanks een onweersbui onderweg. Vanaf Ramsgate willen we de oversteek naar Nederland maken. Zoals gewoonlijk werkt de wind weer niet mee: windkracht 6,7 dat
is ons te hard. Nog maar een dag wachten. Donderdag 16 augustus, vanmiddag wagen we het erop. De voorspellingen zijn gunstig (ook maar weer afwachten), ook voor vannacht en morgen. 140 mijl,
ongeveer 30 uur, de bedoeling is Scheveningen maar het kan ook IJmuiden of Den Helder worden. Je weet nooit hoe het onderweg gaat.
Au revoir France
Na het besluit om terug te gaan hebben we nog verschillende eilanden bezocht, de ene nog mooier dan de andere. Onderweg een fantastische dolfijnenshow gezien. Het was wel grappig, ik zat achter het
roer wat te dromen en eentje maakte mij wakker met een tik van zijn staart op het water. Ik schrok ervan. Wij gauw naar voren en ja hoor, ze zwommen met ons mee, voor ons uit, onder de boot door,
op hun rug door het water, je kon ze haast aanraken. Dit is nu de 3e keer dat we ze zien maar dit was wel het mooiste tot nu toe.
Ze mogen van mij elke dag wel een show komen geven! Maar helaas.
We hebben een weekend verwaaid gelegen in een stadje omdat er zuidwesterstorm was, niet erg want het was een leuk stadje en ook de haven was erg gemoedelijk. We hebben daar expres een dag langer
gelegen omdat we vreesden voor hoge deining. Nou die hadden we een dag later nog en de dag erna ook. Als de wind dan wat ongunstig is, zeilt dat voor geen meter, klapperende zeilen. Heb je gunstige
wind en de deining mee, dan surf je als het ware over de golven heen, dat is wel lekker. Trouwens een raar fenomeen die deining, het heeft ook niks met wind te maken. Het kan wel door een storm in
bijvoorbeeld de Dominicaanse Republiek komen dat je hier dagen later de deining hebt. En het is echt een muur van water wat op je af komt ( soms doe ik maar gewoon mijn ogen dicht), het rolt onder
je bootje door en je zit in een dal en dan komt de volgende alweer. Zolang ze maar niet breken is er niks aan de hand en eigenlijk gebeurt dat ook nooit, pas als ze op een ondiepte komen of aan
land.
Wat dat betreft heb ik wel ontzag voor de zee, niet voor niets het gezegde "de zee geeft en de zee neemt". Je ziet hier ontelbare kleine driet vissersbootjes die elke dag weer de zee opgaan, ze
schommelen alle kanten op en trotseren golven, deining en wind.
Het is ons wel opgevallen dat je hier in Frankrijk slecht kunt zeilen, vaak is het motor zeilen. Grootzeil staat op en motor erbij aan. Daar heb je natuurlijk geen zeilboot voor. Maar wil je ergens
komen zul je toch geregeld de motor aan moeten zetten. We spraken een ier die hier ook 2 maanden rond gezeild heeft, "only motorsailing" zei hij. Hij ging weer terug naar Ierland, allicht meer
wind.
2 augustus, we zouden de oversteek naar Engeland wagen, 115 mijl, ongeveer 24 uur ( wij wat langer). Had je gedacht, wind en deining verkeerd. Dan maar gunstiger koers, richting Guernsey, ook zo'n
100 mijl, in 27 uur gedaan. De nacht was prachtig, heel helder met 3/4 maan en de hemel vol sterren. Je voelt je dan heel nietig op de grote zee onder zo'n mooie hemel.
Weer een stuk dichter bij Engeland. We kijken morgen weer wat we gaan doen, maar er is weinig wind voorspeld en ook niet uit de goede richting.
Eiland hoppen
We zijn een heel stuk een rivier opgevaren en hebben daar aan een meerboei gelegen. Het was een snelstromende rivier. Je ligt dan 6 uur met de punt de ene kant op en 6 uur later ben je gedraaid.
Het was er erg mooi, uitzicht op een kasteel en allemaal bossen. De volgende dag zouden we met de bijboot naar het plaatsje Quimper varen, maar werkelijk de hele dag regen! Dan maar een dag later.
Hier in de stad valt de rivier droog bij eb, oeps,even niet opgelet, op de rotsen gelopen en dat met de bijboot! Gelukkig geen schade.
Lekker gezeild naar Iles de Glenan, een eilandengroepje met prachtige stranden en superhelder water, je kon de bodem zien. Hier hebben we ons 3 dagen vermaakt met prachtig weer. Door de hoge
deining wilden we verplaatsen, maar dit ging niet door omdat het anker muurvast zat. De volgende dag weer geprobeerd met een andere stroomrichting, voor- en achteruit varen en na een uur martelen
schoot hij los. Hij zat met een punt achter een rots.
We waren in een plaatsje waar vlakbij een touretappe langs zou gaan. Wij hebben ons gewaagd aan een pittige etappe er naar toe (heuvelachtig) op onze minifietsjes om dit schouwspel te zien. Na 2
minuten was het voorbij. Maar toch mooi om mee te maken, het is een heel spektakel.
Naar Belles Isles gevaren, de naam zegt het al, een prachtig eiland.
Hier een nacht aan een meerboei gelegen, maar dat was geen succes. s' Nachts trok de wind aan en vanaf zee hoge golven, we bonkten en klapten; kortom, een slapeloze nacht. De volgende dag naar een
andere haven gegaan waar je achter de sluis kunt liggen. Dit is een heel circus, de boten kunnen alleen met hoog water naar binnen en iedereen wil een goed plekje bemachtigen. Gelukkig zijn er
havenjongens in bootjes die de boel organiseren. Ze liggen er rijen dik. Wij konden naar de haven erachter waar het rustiger was en we aan een steiger konden liggen.
En dan was er 'quatorze julliet', een groot feest die we op Belles Isles hebben gevierd. Live muziek, overal kraampjes en om 23 uur groot vuurwerk. Feest tot in de kleine uurtjes. En het kon niet
op; een dag later de finale Frankrijk- Croatie. Dit hebben we in de kroeg bekeken, de fransen waren wild!
We zijn echt aan het eilandhoppen want we liggen nu bij Ile d'Yeu 50 mijl zuidelijker. 10 uur met harde wind en hoge golven, brekende golven spoelden in de kuip, we waren kapot toen we
aankwamen.
We hebben nu Bretagne verlaten en zijn in de Vendee aangeland. Hoe zuidelijker we komen, hoe duurder het havengeld. Hier is het 15 euro duurder in vergelijking met de vorige haven. Inmiddels ruim
20 havens gehad in Frankrijk.
De twijfel slaat toe: gaan we nog verder, of gaan we terug? Eigenlijk willen we de boot toch het liefst bij huis hebben, je gaat niet voor een weekend naar Spanje om te zeilen. Verder valt het
ankeren hier tegen, je hebt te maken met stromingen en deining van de oceaan. We zijn 12 weken onderweg, veel gezien en meegemaakt en tot op de dag van vandaag blijft het spannend.
Het besluit is genomen, we zeilen de boot weer richting huis, ons bootje hoort daar te liggen en niet in Spanje. Korte etappes, via Zuid- Engeland, terug naar Nederland. Hier doen we nog wel 6
weken over!
Bretagne
Na vertrek uit de haven van Guernsey werden we uitgeleide gedaan door een school dolfijnen. Ze waren overal, voor, achter en opzij van de boot. Je kwam ogen tekort om dit mooie schouwspel te zien.
Helaas geen tijd gehad om foto's te maken. Op weg naar het vasteland van Frankrijk, wind niet uit de goede hoek en stroom dwars, die ons naar Jersey zette. Hoge golven, Jan zeeziek erbij, we gingen
het niet redden, dan toch maar naar Jersey, een dagje langer kanaaleilanden maakt ook al niet meer uit. Dit eiland met de bus verkend. Wij vonden Alderney het mooiste eiland, rust, ruimte en natuur
en toch de gezelligheid van terrasjes.
Richting Bretagne, weer wind bijna tegen dus veel op de motor. Wil je een beetje voortgang maken, zul je toch gemiddeld 5 knopen moeten varen. We zijn beland op Ile de Brehat, een schattig eilandje
waar we 3 dagen geankerd hebben. of te wel 1 geankerd en 2 aan een meerboei. Het anker begon te slepen, natuurlijk s'nachts, waardoor we slecht geslapen hebben. Er stond hier een erg sterke
stroming. Bijna 2 dagen mist waardoor weggaan geen optie was. Met hoge golven op weg naar Trebeurden, geen pretje moet ik zeggen. Ook de wind was pittig. Bretagne is mooi, er staan schattige
huisjes, we hebben veel gefietst, maar ook gelopen! Af en toe was het zo steil, dat fietsen geen optie meer was. We hebben gevaarlijke punten omzeild, althans dat zeggen de boeken. Maar dat is ons
reuze meegevallen. Je moet wel goed opletten want er zijn overal rotsen in zee, maar goed daar heb je je kaarten voor en goed navigeren hoort er gewoon bij. Onderweg naar Camaret sur Mer keek Jan
onder de motorkap: allemaal olie!! Wat nu weer. Doorgezeild en Jan wat prutsen aan de motor, olie weggepompt, nieuwe olie erop. Nu maar hopen dat ie het doet als we de haven invaren. Gelukkig! we
zijn binnengekomen. Jan in de haven op zoek naar het euvel. Een scheurtje bij de dynamo steun, waardoor er olie lekt. Een noodoplossing gemaakt door de scheur te plakken en dynamo eraf te halen. De
accu's worden nu niet meer opgeladen, dus zuinig met stroom. We kunnen ze laden als we in een haven liggen aan de walstroom en we hebben onze zonnepanelen nog. In Nederland nieuwe onderdelen
besteld, was hier wat lastig, zien nog wel hoe ze hier komen.
We lagen hier krap een uur of er klapte een franse boot voor op ons anker, krap een uur later een franse boot achter op onze windvaan. Ze doen er echt alles aan om een plek te bemachtigen, wat dat
betreft kijk je hier je ogen uit in een haven. Ze parkeren hier de boten net zo als ze in Parijs de auto's parkeren!
We beginnen nu aan de zuidkust van Bretagne, dus het schiet op en ook wij hebben nu mooi weer. Dit is wat makkelijker te zeilen, niet zoveel rotspartijen en minder stromingen (hopen we).
Tot mijn grote blijdschap hoor ik ook nog dat ik oma wordt, gelukkig zijn we dan wel weer in Nederland!
Kanaaleilanden
Morgen werd overmorgen, MIST! Het zat echt potdicht, we hebben het nog geprobeerd, maar je zag geen hand voor de ogen. Tegen 12 uur prachtig weer, weggaan lukt dan niet meer vanwege stroming en
getij. We hebben ons vermaakt met fietsen.
De dag erna,helaas motregen, maar dat belet ons niet om richting Alderney te gaan. Een flink briesje, we konden de hele weg zeilen. Op het laatst harde wind met flinke golven, we waren blij dat we
in de baai voor anker lagen. Hier is geen haven, ja droogvallend voor de lokale vissers. Je kunt hier in een baai ankeren of aan een meerboei gaan liggen. Zo'n meerboei is ook nog een hele kunst om
die op te pikken. Er naar toe varen en dan met een pikhaak het touw oppikken dat eraan vast zit en dan je eigen touw erom leggen. Zoals gezegd, de eerste nacht voor anker en dat was geen pretje!
Doordat de wind uit het noordoosten kwam, had je een flinke deining vanuit zee die de baai kwam binnenrollen. De boot wipte het uit en wij dus ook, s'nachts moest je oppassen dat je niet uit je bed
rolde. De volgende dag een beschutter plekje aan een meerboei opgezocht. Bijbootje opgeblazen en naar de kant gevaren. Even omschakelen: we zijn in Engeland dus links fietsen en ponden i.p.v.
euros. Een prachtig eiland met maar 2500 inwoners, een dorpje St. Anne, heel pittoresk op een heuvel gelegen. Je kunt in een dag het hele eiland verkennen, dit hebben we ook gedaan maar dan wel een
elektrische fiets gehuurd. Op een gewone fiets is dit niet te doen vanwege de vele klimpartijen. Het waren heerlijke dagen, het weer werkte mee: 19 gr. en zon.
Van Alderney naar Guernsy, we hadden de route goed uitgestippeld dachten we. Maar geen rekening gehouden met de eerste uren stroom tegen! Dat moesten we op het eind bekopen met stroom tegen, we
lagen soms bijna stil. Onderweg veel stromingen, op een gegeven moment hadden we 13 knopen op de teller. Jammer van dat laatste stuk, maar goed we zijn er gekomen. Een heel ander eiland: veel
drukker en toeristischer. Maar ook een mooi eiland. Hier konden we weer op onze eigen fietsjes. Paar dagen gebleven, voorzeil laten vermaken, handpomp gerepareerd, de was gedaan en de boot
schoongemaakt. Oh ja, ben ook nog naar de kapper geweest, alleen knippen kost hier 49 pond, dit is iets meer dan 50 euro!! Ben me een hoedje geschrokken. Carnaval hier meegemaakt: festiviteiten in
de haven met silly games, live muziek en vuurwerk ter afsluiting.
De bedoeling is om morgen verder te gaan weer richting vasteland: Lezardieux in Bretagne, 46 mijl, daar doen we wel 10 uurtjes over.
Vandaag zijn we precies 8 weken onderweg, het bevalt nog prima, en we vliegen elkaar nog niet in de haren ?.
Van Ouistreham naar Cheybourg
Jullie treffen het maar in Nederland, naar wat wij horen is het steeds mooi weer. Hier hebben we steeds te maken met een noordelijke wind, waardoor het meestal fris is. Niet altijd, maar bij 20 gr.
blijft het vaak steken. Af en toe een dag met 14 gr. en harde wind, dan blijven we gewoon liggen en kachel aan!Wel jammer, maar het drukt de pret nog niet. Trouwens, we lezen altijd met veel
plezier jullie reacties!
Om 04.00 in de sluis met een aantal vissersboten, dit ging gelukkig een heel stuk rustiger. Om 04.30 voeren we in het donker verder, ook wel weer spannend en jammer dat het geen helder weer was
zodat je de zon op kon zien komen. De wind tegen dus de hele weg op de motor, onderweg sloeg de motor nog weer af. We schrikken er al niet meer van: brandstoffilter verstopt. Wederom zet Jan er in
een handomdraai een nieuwe op, waarna de motor weer vrolijk verder pruttelde. In Grandcamp moesten we met hoogwater aankomen, omdat dat een rotsplateau is en bij eb helemaal droogvalt. We hebben
het gezien en het is dan onvoorstelbaar dat je daar overheen bent gevaren. Maar we liggen veilig achter de sluis. Wel gezellig vissersdorpje.
Van Grandchamp naar het oester en mosselparadijs St.Vaast la Hougue. Heerlijk kunnen zeilen.
Allicht mosselen gegeten, maar die waren zo klein dat Jan van het gepriegel nog meer honger had gekregen. De oesters durven we nog niet aan, maar er stonden zulke vrachten op de kade, elke dag
weer, dat je zou denken dat ze wel lekker moeten zijn. Hier hebben we vouwfietsen gekocht, een pracht van een aanbieding! We zaten er al langer aan te denken en tot nu toe nog geen spijt van. Hier
hebben we 2 dagen harde wind gehad, geen pretje om verder te gaan.
Woensdags leek het wat beter en zijn we naar Cheybourg gegaan. De wind was nog wel pittig en de golven dus ook! Vooral om Ponte de Barfeur, een erg rotsachtig gebied waar noordelijke en zuidelijke
stromingen bij elkaar komen en voor een zeegang zorgen waarbij de golven van alle kanten komen. Geen pretje! Maar vlakbij Cheybourg: windstil en een vlakke zee. Een grote stad waar we met de fiets
doorheen gecrost zijn. Een gezellige drukke haven, waar het merendeel engelsen zijn. Morgen naar Alderney, een van de Kanaaleilanden.
Afhankelijk
Nou ja ..zaten we om 6 uur..kant en klaar, regen en onweer en niet te zuinig ook! Maar weer naar bed en het volgend goede tijdstip van start: 11.45. Helaas geen wind, dus 32 mijl op de motor. We
kwamen daar om 18.00 uur met laag water aan, een beetje link volgens de boeken, maar rustig aan naar binnen en het laagst gemeten was 2 meter ( wij steken 1.40 mtr.). Dus ging helemaal goed. Het
grappige is dat je onderweg steeds dezelfde boten tegenkomt. Veel nederlanders, maar ook belgen en duitsers. We volgen ze dan op de app " find ship", wat misschien voor jullie ook wel leuk is. Deze
app kun je downloaden en op het moment dat je wilt weten waar we zijn kun je ons opzoeken onder de naam Jesto en zien waar we zijn, welke plaats, hoeveel knoop we varen of dat we stil liggen. We
hebben niet een supersnelle boot, maar doen het verder ook lekker rustig aan. Sommigen gingen op een gegeven moment zo snel en zitten nu al op Guernsey. Nou dat duurt bij ons nog wel een week of
misschien langer
Van Frecamp naar Ouistreham, 43 mijl en weer geen wind, maar heerlijk weer. Bij Le Havre was het oppassen geblazen; schepen van 300 meter die door de "shipping lane" voeren. En wij moesten die lane
oversteken! Je moet er niet aan denken dat wij met ons 9 meter bootje in botsing komen met zo'n jongen. We waren er om 18.00 uur, maar konden niet naar binnen omdat het laag water was. De sluis
draaide pas om 21.15. Ach dan blijf je op zee, maakt vast eten klaar, zo overbrug je die tijd wel en het was prachtig weer. En dan die sluis! We zijn onderhand heel wat sluizen gewend, maar deze
overtrof al de andere. Het water kolkte naar binnen en je moest de boot echt in bedwang houden. Er lagen engelsen achter ons die de boot niet goed in bedwang konden houden, hij klapte tegen de
muur, en ze hadden moeite met de touwen. In deze haven waren fietsen beschikbaar en hebben we boodschappen gedaan en kannetjes diesel gehaald. In de plaatselijke kroeg nog een boel geleerd van een
fransman over de stromingen en gevaren daarvan rond Cheybourg en de Kanaaleilanden. Handig de vertaal app! Daar zijn we nog niet, zien dan wel verder.Morgen van plan naar Grandchamp te gaan. Daar
moet je bij hoogwater aankomen en hier moet je bij hoogwater weg. En omdat de sluis alleen maar 2 uur voor en na hoogwater open gaat houdt het in dat we om 04.00 door de sluis moeten. De volgende
opening is pas om 10 uur, maar dan kom je niet op tijd in Grandchamp en moet je weer 6 uur wachten. Die getijden en stromingen maken het wel lastig, je bent afhankelijk van tijden, hoe laat kan ik
aankomen; hoe laat moet ik dan weg.